Hindi ko na matandaan.

Sabado. Umuulan ng bumaba ako sa sasakyan. Mabilis akong pumasok sa loob ng simbahan. Hindi ko na nahintay ang aking ama. Madaming bakanteng upuan. Trenta minutos pa bago mag-umpisa ang misa. Mayroong mag-syota na umupo sa aking harapan, naglalampungan. Gusto kong batuhin at isigaw na sa labas na lang kayo magyapusan. Narinig marahil ang bulong ko. Maya-maya lang ay tumayo at umalis sa kanilang pwesto.


Nakita ko na ang tatay ko. Hindi umupo sa tabi ko. Naglakad.Naglakad patungo sa harap ng altar.Ako na sa dulo ng simbahan. Kailan nga ba ako huling nagsimba? Kailan ba ang huling pagpasok ko sa simbahan ng Baliwag? Kailan ba kami huling nagsimba na buo ang pamilya?Tatlong taon na. Ngayon magkasama kami ng aking ama,ngunit hindi magkatabi.Malayo.Malaki ang distansya.


Nag-umpisa na ang misa. Tumakaw sa aking atensyon ang isang pamilya. Ang mga magulang sa tantya ko ay nasa edad trenta. May dalawang anak na lalaki. Ang panganay sa aking palagay ay pitong taong gulang at ang bunso ay lima. Nakayakap sa kaliwang braso ng ama ang panganay, hindi natitinag sa ganoong posisyon. Samantalang ang bunso ay nakahawak sa kanang kamay.


Hindi ako makahinga. Ngunit hindi ko maialis ang aking mata sa kanila. Kwento ng pari sa homilya, noong nagpari daw siya sinakripisyo niya lahat. Hindi niya nakikita ang halaga ng yaman, lupa na maipapamana ng kanyang mga magulang. Ngunit ang pinakamahalaga sa kanya ay ang pamilya. Mismong sarili niyang Ina tutol sa kanyang pagpapari. Ngunit tiniis niya ang lungkot at pait na dulot ng kanyang desisyon. Saksak ng punyal sa kanyang pandinig ng sinabi ng kanyang Ina ang "Masakit sa akin na gigising tuwing umaga na tatlong anak na lang ang makikita ko, samantalang apat kayo na sinilang kayo".


Sabi ng pari "Mga magulang tingnan niyo ang mga anak na katabi niyo, sila ang pinakamagandang nangyari sa buhay niyo." Aray.Aray. Aray. Gusto kong marinig ang mga katagang iyon sa tatay ko.Ngunit hindi ko katabi ang tatay ko. Napakalayo niya. Nasukol ako sa sitwasyong iyon. Nabulunan. Nasamid. Hindi makahinga.Nangilid ang mga luha.


"Sumainyo ang kapayapaan."
"At sumainyo rin."
"Magbigayan tayo ng kapayapaan."


Pilit na ngiti. Peace be with you. Nakita ko ang pamilyang nasa harapan ko. Humalik ang mga anak sa magulang, yumuko ang ama para maabot ng anak ang kanyang pisngi. Hindi ko namalayan,tumulo ang luha sa aking pisngi. Tumulo. Hindi ko mapigil. Hindi ko mapigilan ang pag-iyak. Tumingala ako sa kisame. Nakita ko ang langit na pinta. Naawa ako sa sarili. Pinahid ko ang mata ngunit ayaw magpapigil ng aking kaluluwa. Naiingit ako. Naiingit ako.Asan na ang aking ama? Asan na? Hindi ko man lang masabi ang tatlong katagang sinabi ng pari. Kailan ko ba siya huling nahalikan? Hindi ko na matandaan.

Limang piso

Byernes. Ala-singko y medya ng hapon. Kalahating oras ng naghihintay ng jeep si Gina. Lahat puno ang byaheng monumento. Lagkit na lagkit na siya. Gusto na niyang umuwi at maligo.

Sakto may jeep na kasya ang tatlong tao. Kaagad siyang nakipag-unahan. Siniksik ang katabi at sinandal ang hapong-hapong katawan sa matigas na upuan.Kinapa niya ang bulsa para humanap ng barya.May tatlong limang piso.

May batang sumakay. Nanlilimahid tingnan. Madungis ang muka, punit-punit ang kupas na damit, maiitim ang kuko at amoy-basura. Hawak nito ay basahan. Biglang pinahid sa mga sapatos ng nakasakay.Humalik lang ng bahagya sa magagarbong sapin sa paa.Nakalimutan ni GIna ang pagod niya. Mabilis siyang kumapa ng limang-piso. Nang matapat sa kanya ang bata, inabot niya ang barya.

Siya lang ang nagbigay.Siya lang.Nagpasalamat ang bata, ngumiti siya.Hinatid niya ng tingin hangang sa pagbaba ng bata. Kitang-kita niya dumulas sa kamay ang limang pisong hawak nito. Tumalon ang bata.Hinabol.

Nakakabingi ang pag preno. Sigawan. Nanlaki ang mata ni Gina. Nabundol ang bata ng malaking dump truck. Naging pula ang kalsada. Pinagtinginan lamang ang bata. Nakita niya ang basahan,nag-iba ng kulay. Ngunit ang limam pisong bigay niya ay di na niya makita.

nababagot*

"Tapos na si Glen diba?" tanong ng kapitbahay naming may-ari ng tindahan ng feeds. "OO tapos na." sabi ni tatay. Masakit sa tenga ang sagot lalo na ang tanong. Tapos na ako ilang buwan na. Pero nasaan ako ngayon? Andito sa bahay at sekretarya ng tatay ko. Masama ang loob ko. Sawa na ako sa buhay-tambay. Sawa na ako sa gising-kain-internet-trabaho-internet,kain-internet-internet. Nakakabagot na ang buhay ko. Walang progreso.

Natanggap na ako sa trabaho, isa sa Ateneo at sa AIM sa Makati. Dahil isa akong baliw, tinaggihan ko ang alok. Ateneo at AIM, ang una isang taong kontrata, ang huli tatlong buwan., at ang sweldo minimum (P 362/day). Wala akong pinili sa dalawa. Bakit? Hindi pa ako handang magtrabaho. Wala pa sa kondisyon ang utak ko. Pagkatapos ng isang buwan at kalahati, naiinis na ang nanay ko, hindi niya lang ako madiretso na lumayas ako. Wala na kasi akong ginagawa, ay meron pala, ang magkalat at mag-internet maghapon. Naiirita na rin ako sa linyang "Hindi ka na bata."

Isip-bata ako, yan ang panigurado. Ngayon gusto ko na ng trabaho. Gusto ko ng umalis sa bahay. Gusto ko ng ipatanggal ang broadband. Gusto ko ng alisin ang braces ko. Gusto ko ng may maisagot sa tanong na "San ka na nagwowork?"

Sa susunod na magtatanong kung saan ako nagtatrabaho, baka makasaksak na ako ng chopstick. Sekretarya ako sa negosyo ni tatay, ang trucking. Nagdedeliver kami ng white sands, lahat sa mga construction sites. Noon malakas ang kita. Noon yun. Sa taas ng diesel ngayon, binabalak na ni tatay na ibenta ang 12 truck namin. Ibenta lahat. Maraming mawawalan ng trabaho, mga driver at pahinante at isama mo na rin ako. Narinig ko, ipapatapon daw niya ako sa Maynila. Ayoko. Hindi ako papayag. Buhay ko ito. Malaki na ako. Hindi ako laruan na di remote na susunod sa gusto ng amo.

Gusto ko ng magkatrabaho. Gusto ko ng matawag na isang empleyado. Apat na buwan pa bago ako mag board exam. Apat na buwan. Noon sabi ko sarili ko, kaya kong maghintay gaano na lang ba kabilis ang nobyembre, pero ngayon inip na inip na inip na inip na ako. Pero hindi pa yun sigurado kung maipapasa ko. Paano kung bumagsak ako? Saan na ako pupulutin.? Mababaliw na ang nanay ko sa pagbubunganga sa akin. Mababaliw na ang tatay ko kakaisip kng anong plano niya sa akin.

Kung trabaho lang siguro ang magcomment, ang magstalk sa friendster, mang-inis sa bulletin, ang maghalukay ng blog ng may blog, ang mag-ipon ng drafts sa sarili kong blog marahil kikita ako ng 20k sa isang araw. Sana trabaho na lang iyon. Kaso hindi, iyon ang pampatay ng oras ng mga katulad kong tambay. Nang mga katulad kong tapos ng apat na taong kurso, pero walang trabaho.

Kasalukuyan akong nababagot. Dapat ang kaharap ko libro hindi computer at nagtakatakatak na keyboard.Nababagot na ako. Gusto ko ng magkatrabaho.*

Boso

Ilang beses na kitang binosohan

Na hindi lingid sa iyong kaalaman
Pinabayaan mo akong magtampisaw
Sa iyong mapanuksong hubad na pagkatao
Hinarot ko ang walang saplot na kaluluwa mo
Nagbabad ako sa payat mong katawan
Nilunok ko ang poot sa bibig mo
Ininom ko ang na tunaw lungkot ng mga mata mo
Nabusog ako. Dumighay.
Akala ko lamang ka sa ordinaryo
Nagkamali ako.
Isa ka ding tao.
Tao na naghahanap ng kalaguyo
Kalaguyo sa pagnakaw ng hilaw na kasalanan
Hindi mo ako kalaguyo.
Isa lang akong palaboy na mamboboso.

answering machine*

Okay this is called 27 FIRST

REACTIONS...type what comes to your

mind first whenever you hear these 27

words.

Dont think and dont go back and change.

Doesnt matter how random just type it!

Repost it for all of your friends.

1. Beer - kulay ihi

.

2. Food - cookies

.

3. Relationship - tragedy

.

4. Your CRUSH - loading...(5 letter word)

.

5. Song - paramore

.

7. Color - blue

.

8. Dream Job - *answering machine

.

9. The President - pandak kokak

.

10. Yummy - saliva

.

11. Summer - hot

.

12. Movie - girlinterrupted

.

14. Gender - questionable

.

15. Religion - catholic minus the stupid priests

.

16. Friendster - boring

.

17. Fear - death

.

18. Marriage - fake

.

19. Kleenex - napkin. -tama napkin

.

20. SLIPPERS - purple dupe

.

21. SHOES - pony

.

22. Asia - large boobies

.

23. Pizza - pineapple

.

24. One night stand - drunk

.

25. Cell Phone - old skul

.

26. TV Show - antp

.

27. Smoke - ewww

future EX-BOYFRIEND (?)

Kapag saba'y tayong nabigo, sasabihin mong wala akong pinag-iba sa mga babaeng nakilala mo. Isusumbat mong katulad lang nila ako. Katulad nilang hindi naibigay ang hinihingi mo, ang hinahanap mo na pupuno sa kahungkagang nararamdaman ng kaluluwa mo.

*future EX-GIRLFRIEND (girlindlibrary)